Większość osób trzyma się zazwyczaj standardowych faworytów i wybiera to, co pewne. Są też tacy, którzy lubią poszerzyć swoje horyzonty.
Choć owoce morza są już codziennością, to dla niektórych są czymś niejadalnym. Prawie każdy wie co to, ale nie każdy je lubi.
Niesłusznie, gdyż frutti di mare to bogactwo smaku i wiele cennych składników odżywczych.
Istnieje wiele rodzajów owoców morza, a Włochy po tym względem mogą naprawdę Cię zaskoczyć.
Po przyjeździe do Italii może Cię spotykać jedna wątpliwość: jakie owoce morza nie mogę przegapić, co będę żałować, jeśli nie zjem ?
Tak sobie pomyślałam, że taki wpis będzie użyteczny dla każdego wielbiciela owoców morza.
Dzisiaj postanowiłam Wam napisać o małżach.
Te niewielkie morskie mięczaki cenione są za delikatny smak morza. Wymagają niewielu przygotowań, a sama obróbka kulinarna im prostsza i krótsza, tym lepszy efekt końcowy.
Oto małże, które miałam do tej okazji spróbować:
VONGOLE
Vongole, czyli małże Wenus to gatunek małży z rodziny Veneridae — najbardziej popularne małże w Italii. Szczególnie dużo łowi się je w Adriatyku, w okolicach Wenecji. Najczęściej można spotkać vongole veraci lub vongole comuni — lupini di mare. Te drugie są troszeczkę mniejsze, mają trójkątne muszle, i są uznawane za gatunek o niższej wartości kulinarnej. Najczęściej są spożywane na ciepło lub do sosów z owoców morza, lub do makaronu.
COZZE
Cozze, czyli mule, zwane też omułkami to gatunek małży z rodziny omułkowatych (Mytilidae). Omułki występują w Europie w dwóch gatunkach — Mytilus edulis (głównie północne akweny Europy) i Mytilus galloprovincialis (głównie południowe akweny Europy). Rozmiary, kształt oraz ubarwienie omułka jadalnego są w dużym stopniu zależne od zajmowanego środowiska.
Muszla omułka jest ciemna. Podobnie jak wszystkie owoce morza są bogate w kwasy Omega 3. Są świetnym źródłem witaminy B12, jodu oraz selenu, magnezu, żelaza, wapnia, fluoru i cynku.
Nawet początkujący kucharz będzie w stanie zabłysnąć, jeśli tylko kupi naprawdę świeży produkt. Świerze omułki można jeść na surowo. Można je także smażyć lub gotować, ale krótko, im krócej tym mięsko jest delikatniejsze.
TARTUFI DI MARE
Należą do najbardziej rozpoznawalnych na rynku mięczaków ze względu na ich zdecydowany smak i jędrne mięso — wyglądem przypominają vongole.
Wyróżniają się rozmiarem — są dużo większe, jak i zewnętrzną powłoką — vongole są gładkie, tartufi di mare wyglądają, jakby by były pomarszczone. Można je znaleźć tylko w określonych strefach Włoch, a mianowicie w Apulii, Kampanii i na obszarze Wysokiego Adriatyku. Żyją zakopane w piasku lub błocie.
Po otwarciu mięczak całkowicie przylega do muszli. Zapach jest delikatny i przyjemny. Najczęściej są spożywane na surowo z odrobiną cytryny, podobnie jak ostrygi. Oprócz surowych można również serwować je na ciepło lub do sosów z owoców morza.
FASOLARO
Fasolaro, znany również jako Fasora — to gatunek małży z rodziny Veneridae o owalnym kształcie i gładkiej krawędzi. Wyróżnia się rozmiarem — są duże (osiągają nawet 8-10 cm szerokości), jak i błyszczącą powłoką — całkowicie porcelanowa. Muszla jest koloru różowawobrązowego, pokryta smugami czerwono-brązowymi i ciemniejszymi promieniami. Ten typ małży żyje na piaszczystych i błotnistych dnach. Najczęściej łowiony jest w górnej części Adriatyku. Słynie z miękkiego mięsa i wyjątkowego smaku, który jest wynikiem koncentracji soli.
Najczęściej są spożywane na surowo przyprawione cytryną, pietruszką i pieprzem. Oprócz surowych można je serwować do przygotowania sosów do makaronu w połączeniu z innymi mięczakami lub gotowane saute, lub do zup rybnych.
Na pewno nie wolno ich gotować przez długi czas. We wszystkich przypadkach ważne jest, by otworzyć je prawidłowo i oczyścić z nagromadzonego piasku na dnie morskim.
TELLINE
Tellina (Donax trunculus) to gatunek małży z rodziny rogowcowatych (Tellinidae), o trójkątnym kształcie muszli, lekko zaokrąglonej i wypukłej, w białym kolorze z odcieniami koloru czerwonobrązowego. Wnętrze muszli jest białe z dużą ilością plam fioletowych. Tellina jest powszechna w regionie Morza Czarnego, Morza Czerwonego, Oceanu Atlantyckiego i Morza Śródziemnego, zwłaszcza w strefach morza Tyrreńskiego.
Telline żyją na ogół w koloniach, zagrzebane w piasku. Spotykane najczęściej na dnie piaszczystym w sąsiedztwie trawy morskiej, niedaleko od brzegu, gdzie głębokość wody nie przekracza 2 metrów. Do ich połowu używa się rodzaju ręcznego pługu z siatką, który przesuwa się po dnie przy nabrzeżu.
Telline to prawdopodobnie jedyny mięczak morski o słodkawym posmaku.
Są znakomite smażone z czosnkiem i pietruszką lub na biało, czyli w sosie na bazie białego wina wytrawnego. Są idealne do spaghetti.
CANNOLICCHIO
Cannolicchio (Solen marginatus), znany również jako Cappalunga.
W Polsce mówi się na ten typ małży brzytwy lub okładniczki ze względu na kształt, który przypomina brzytwę (stąd ich potoczna nazywa „brzytwy”). W porównaniu do vongole są w smaku słodsze.
Są kulinarnym przysmakiem, bardziej powszechnym niż tartufo di mare, ale nadal trudno je znaleźć w sklepach rybnych lub restauracjach w Polsce.
Żyją całkowicie zakopane w piasku. W przeciwieństwie do telline trudno je złowić ręcznie. Są zbierane w sposób zmechanizowany za pomocą narzędzia, które przeciąga się przez piasek na głębokości od 20 do 25 cm.
Najczęściej spożywane są gotowane na ostro lub z czosnkiem i pietruszką, następnie podawane z wyciśniętym sokiem z cytryny. Okładniczki są bardzo delikatne. Nie można trzymać ich zbyt długo na patelni. Góra 3-4 minuty na oliwie, inaczej wyjdzie guma.
CAPESANTE
Capesante, czyli przegrzebek znany również jako małża św. Jakuba, to muszla o szerokości od 10 do 15 cm, mająca kształt małego walca ozdobionego koralowym ogonkiem.
W środku znajduje się małża, składająca się z dwóch części: białego mięsa i kremowej ikry o kolorze pomarańczy. Mięso jest zwarte i jednolite. W konsystencji jest jedwabiste i delikatne. We Włoszech żyją w niemal wszystkich morzach (podstawowym warunkiem jest to, że morze jest piaszczyste lub piaszczyste i pełne gruzu), od 25 do 200 metrów głębokości.
Poza ich przepysznym smakiem przegrzebki cenione są w kuchni ze względu na ich właściwości odżywcze, posiadają dużo sodu, wapnia i minerałów i dużą ilość witaminy A. Zawierają dużą zawartość Omega 3 i niedużo kalorii. Wiecej informacji znajdziesz tutaj.
OSTRICHE
Każdy o ostrygach słyszał, jednak nie każdy ich próbował. Ostrygi (Ostreidae) – rodzina małży nitkoskrzelnych z rzędu Ostreoida, licząca około 100 gatunków. Są uznawane za najcenniejsze mięczaki jadalne, poławiane i hodowane. Najważniejsze w ostrygach jest to, żeby trzeba je kupić świeże. Jedni je kochają, inni się ich brzydzą — budzą skrajne emocje. Ostrygi bywają spożywane na surowo, podawane z cytryną, lodem i pieczywem.
Spodobał Ci się tekst? Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:
- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku lub google+. Codziennie nowe zdjęcia, inspiracje, ciekawe informacje.
- Dołącz do mojej grupy Włochy po mojemu.
Renata
5 komentarzy
O rany, ale mam ślinotok! ;) W tych rejonach, do których ja podróżuję rarytasem są CANNOLICCHIO. Zwykle stosunkowo drogie, ale mega pyszne! Kocham owoce morza i dla nich (również) z chęcią przeprowadziłabym się do Włoch! Pozdrawiam
O kurcze uswiadomilas mi, ze polowy to ja jeszcze nie jadlam,ciekawy tekst, dzieki.
Musisz w takim razie nadrobić przy następnej wizycie w Itali😉
Pozdrawiam serdecznie
Renata
Super wpis. Dzięki!
Pani Renato!bedac w Bari trafiłam na restaurację rodzinną -La vie e belle-tam jadłam potrawę o nazwie Rizo, patate e cozze -coś fantastycznego.Zdobyłam przepis i robię w w domu w Polsce -nie obyło się bez pewnych modyfikacji ale , tak czy tak -jest też dobra
Prześlij komentarz