Najpiękniejszy widok w Wenecji? Wiem, że uwielbiacie punkty widokowe! Ja też!
Do tej pory ulubionym moim widokiem na Wenecję z góry, był ten z dzwonnicy wyspy San Giorgio Maggiore. Teraz po wejściu na wieżę zegarową na placu Świętego Marka zgłupiałam. Nie wiem, który podoba mi się bardziej.
Prawie wszyscy są tak zajęci zwiedzaniem Bazyliki lub dzwonnicy, że nie zaglądają na wieżę zegarową.
Dzisiaj chciałabym Wam zaproponować typowy przepis Emilii Romanii — zuppa inglese, czyli zupa angielska. Włoskie słowo „zuppa” może odnosić się równie do zupy, do czegoś w rodzaju gulaszu, ale również do deseru. Pochodzi od słowa „inzuppare”, czyli maczać, nasączać.
Zuppa inglese to zachodzące na siebie warstwy biszkoptu lub biszkoptów nasączonych likierem (najczęściej używanym jest alkhermes) naprzemiennie z kremem cukierniczym.
Początki zupy są kontrowersyjne. Chociaż nazwa wydaje się wskazywać na obce pochodzenie, zuppa inglese jest w rzeczywistości włoskim deserem.
W Anglii nic o nim nie wiedzą. Do tej pory jego pochodzenie pozostaje spowite tajemnicą.
Jest kilka legend i opowieści o angielskiej zupie.
Podobno po raz pierwszy została przyrządzona w XVI wieku na prośbę angielskiego dyplomaty (niektóre teorie mówią prośbę, jednego z książąt d`Este, władcy Ferrary, który po powrocie z Anglii poprosił kucharza o odtworzenie „dolce”, którego kosztował na dworze elżbietańskim), który w tym momencie przybywał na dworze książąt Ferrary. Kucharz, w desperacji, przerobił przepis na włoski sposób, użył lokalnych składników, używając jako bazę pączek powszechnie używany na tym terytorium i zastąpił sherry równymi dawkami rosolio i alkermes. Uzyskany w ten sposób deser odniósł niesamowity sukces, a nazwa angielski była swego rodzaju hołdem dla dyplomaty, który nieświadomie zainspirował przepis. Renesansowe pochodzenie Zuppy Inglese wydaje się być również wsparte przez składniki: rosolio i alkermes, które były faktycznie już rozpowszechnione i docenione we Włoszech od średniowiecza. Nie ma jednak wyczerpujących i udokumentowanych alternatyw dla tej hipotezy, co powinno również wyjaśniać, dlaczego epicentrum rozprzestrzeniania się tego deseru pokrywa się z dzielnicą Forlì.
Siena, Neapol i Rzym są równie zacięte w rywalizacji o pochodzenie angielskiej zupy. Choć przepis jest inspirowany kuchnią brytyjską, pozostał w duszy każdego Emiliańczyka tak bardzo, że nie tylko Artusi, ale większość restauracji w Emilii Romagni zalicza ją do typowych deserów jego terytorium.
Włochy słynną ze swojej kuchni, szczególnie ze względu na jej różnorodność i jakość. Tak jak już Wam wspomniałam w artykule co zjeść w Wenecji, mój region jest bardzo zróżnicowany pod tym względem, więc ciężko było, mi zamknąć listę dań w jednym artykule.
Od 1 maja 2019 roku wchodzą w życie nowe zmiany!!! Wenecja wprowadza nową opłatę za wstęp do miasta.
Turyści jednodniowi, którzy będą chcieli odwiedzić Wenecję w najbliższym sezonie, będą musieli zapłacić bilet wstępu.
Fioritura di Castelluccio, czyli kwitnące łąki w Castelluccio di Norcia doskonale ilustruje bogatą różnorodność Włoch.
