„Ścieżka Bogów” - jaki romantyczny tytuł, nawet przy włoskich standardach, wydawałaby się trochę przesadzone! Co nie ?
Cóż, po ukończeniu tego szlaku, muszę przyznać, że całkowicie zgadzam się z tą nazwą. Nie bez powodu ten szlak został nazwany Ścieżką Bogów, widoki na zatokę, wybrzeże i góry są po prostu spektakularne. Fotografie nie oddają piękna tego wybrzeża.
Tak naprawdę nie można oddać tego rodzaju magi aparatem. Żadne z moich zdjęć umieszczonych powyżej i poniżej odzwierciedlą sprawiedliwe to, co widziałam.
Ścieżka Bogów biegnie pomiędzy Positano i Bomerano. Rozpocząć szlak można na kilka sposobów. Od Positano do Bomerano – jest to jednak trudniejsza opcja – w Positano trzeba pokonać 1700 schodów w górę do Nocelle i stamtąd są dwie możliwości: można zakończyć wędrówkę w górach w Bomerano lub skierować się na Praiano, które znajduje się nad morzem. Ścieżka do Bomerano jest równie imponująca, jak na odcinku między Positano i Praiano, choć na początku mniej tutaj widoków nad morze. Możemy też zacząć na odwrót, czyli z Bomerano lub Praiano do Positano i na koniec pokonać 1700 schodów w Nocelle, ale tym razem w dół. Jest też trzecia krótsza opcja: zacząć szlak w Bomerano, zatrzymać się na lunch w Nocelle, następnie złapać lokalny autobus do Positano.
Czy ja tak zrobiłam ? Oczywiście, że nie! Moje oczy nie mogły przegapić takich widoków. Oczywiście zatrzymałam się na obiad w Nocelle, ale później podążyłam dalej szlakiem w dół do Positano. Kontynuując w kierunku Positano, jesteś dosłownie w chmurach.
W podejmowaniu decyzji, gdzie rozpocząć wędrówkę najprawdopodobniej będzie zależało od tego, gdzie wzdłuż wybrzeża stacjonujecie.
My zaczęliśmy w Bomerano — małe miasteczko położone w głębi lądu wybrzeża Amalfitańskiego. Mieszkaliśmy niedaleko.
Pierwsza część wędrówki zaczyna się w górach. Można podziwiać dzikie zioła i faunę rosnące na bokach skalistych klifów.... zapach tymianku i rozmarynu czuć niemal wszędzie. Nie trwa długo, gdy dociera się do prawdziwego wybrzeża, tam, gdzie można podziwiać turkusowy kolor wody biegnący wzdłuż kilometrowego górzystego wybrzeża....można nawet zobaczyć wyspę Capri.
W oddali Capri
Trudno było nie zatrzymać się i zrobić zdjęcia, co kilka minut. Będąc na szczycie tych gór, które do tej pory podziwiałam z wybrzeża, myślałam sobie: „Jak, do cholery, ktoś mógł się tam dostać?”.
Ogarnęło mnie niesamowite uczucie i myśl: „A teraz jestem tutaj ja”. Doświadczenie, którego nigdy nie zapomnę.
Czujesz się tutaj jak w jednym z najspokojniejszych i naturalnych miejsc do życia.
Czasem zdjęcia potrafią przemówić mocniej niż tysiąc słów, dlaczego warto pokonać ten szlak — zapraszam na migawki ze szlaku ;-)
Zabudowanie w skale
Opuszczone zabudowania
Rozstaj dróg i początek przepaści
I takie widoki przez kilka kilometrów
Na każdym kroku widoki są coraz bardziej dramatyczne
Pierwsze widoki na Positano
Widoki na wybrzeże
Droga która prowadzi wzdłuż wybrzeża
Schodząc do Positano
Positano w telebiektywie
Cały spacer zajmie około 6 -7 godziny, ale jeśli zatrzymasz się w Nocelle zajmie troszkę więcej. Wszystko zależy od wybranej ścieżki, postoju na obiad i fotografowania.
Najlepiej poświęcić na to cały dzień, kończąc w Positano!
Po naszym kilku godzinnym spacerze udaliśmy się do tętniącego życiem Positano na spritz. Wróciłam do domu zmęczona, ale szczęśliwa.
ŚCIEŻKA BOGÓW — JAK DOJECHAĆ Z NEAPOLU?
W Neapolu wsiadamy do metro i kierujemy się do stacji Municipio. Stamtąd idziemy w kierunku Portu. Do Terminal Sita Napoli, gdzie kupujemy bilety autobusowe do miasta Agerola.Z Ageroli kierujemy się pieszo do miasteczka Bomerano, gdzie zaczyna się szlak Sentiero degli Dei. Po przejściu Ścieżki Bogów wylądujemy w Positano, gdzie wsiadamy w powrotny autobus(bilet trzeba kupić wcześniej) do Sorrento. Tutaj wsiadamy w pociąg Circumvesuviana i wracamy do Neapolu (Piazza Garibaldi). Wszystko zajmuje około 10 godzin. W autobus do Ageroli polecam wsiąść nie póżniej jak do godziny 10.00.
INFORMACJE PRAKTYCZNE
Szlak jest nieodpowiedni dla osób z lękiem wysokości i zawrotami głowy.
Co potrzebne ?
Ścieżki są stosunkowo dobrze utrzymane, ale dobre buty do chodzenia są ważne, jak krem, kapelusz i woda. Na trasie nie ma żadnego sklepu, więc trzeba mieć ze sobą zapas wody i coś do jedzenia.
Czy potrzebny przewodnik?
Nie jest potrzebny. Jeśli macie dobrą mapę, możecie sobie poradzić sami.
W Informacji Turystycznej możecie zapytać mapę. Są na niej oznaczone charakterystyczne punkty, na szlaku są też specjalne, ponumerowane, punkty bezpieczeństwa. Jeśli będziecie zwracać na nie uwagę, będziecie w stanie określić swoje położenie z dużą dokładnością.
Nam udało się trafić do celu bez mapy, szlak jest oznaczony w miarę dobrze.
Spodobał Ci się tekst? Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:
- Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
- Jeśli uważasz, że ten wpis jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę.
- Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku lub google+. Codziennie nowe zdjęcia, inspiracje, ciekawe informacje.
- Dołącz do mojej grupy Włochy po mojemu.
Renata
Polecam również:
Amalfi
Atrani - małe cudo
Capri - wyspa pięknych pejzaży
Furore - ukryte piękno
Neapol miasto kontrastów
Positano = Raj
Ravello
Wezuwiusz
Widoki wybrzeża Amalfitańskiego
Wycieczka na Capri
6 komentarzy
Fajne zdjęcia i ten klimat :) Dzięki
wspaniale, że opisałaś ten szlak
ale, się rozmarzyłam!dzięki!!!
Wpis bardzo konkretny. Wszystkie najważniejsze informacje praktyczne, co cieszy i powoduje, że być może też zdecyduję się na przejście tego szlaku.
Po przejrzeniu kilkudziesięciu stron z atrakcjami w Campanii, pierwszy raz trafiam na coś o czym nie było wzmianki nigdzie indziej.
I zdjęcia cudowne!
Moje marzenie...cuuudna trasa
Bylem w 2019 roku.piekne miejsce.
Prześlij komentarz