Elcito — mały Tybet Marche

Włochy to niesamowity kraj, w którym atrakcje, zabytki i zapierające dech w piersiach widoki można podziwiać niemalże na każdym kroku. Najsłynniejsze miejsca przez cały rok cieszą się niesłabnącą popularnością i są oblegane przez tłumy turystów, ale są jeszcze miejsca we Włoszech gdzie nie ma zepsucia turystycznego, gdzie turystów można policzyć na palcach jednej reki — na pewno do takich należy Elcito. 

Nie zna go nawet większość Włochów, a co dopiero turyści zagraniczni.
Miasteczko charakteryzuje się urokliwymi uliczkami i przepięknymi widokami.
Elcito to kamienna osada, która jest pozostałością starożytnego zamku zbudowanego w celu obrony pobliskiego opactwa benedyktynów Valfucina (Abbazia di Santa Maria in Vallefucina). Wznosi się w samym sercu Apeninów Umbryjsko-Marchgiańskich w pięknym, panoramicznym punkcie na wysokiej i stromej skale na wysokości 824 m.

Z racji swego położenia porównuje się go do Tybetu. Fizycznie w Tybecie nie będziecie, ale duszą tak! Z dala od wszystkiego i blisko gwiazd. Nie ma mowy, abyście nie zakochali się w tej małej bajce. 

Elcito jest częścią gminy San Severino Marche, w prowincji Macerata. Jest to jedno z najbardziej czarujących ukrytych miejsc w Marche. Wydaje się, jakby czas się tutaj zatrzymał.
Nie bez powodu ma przydomek „miasteczka ciszy”— il borgo del silenzio. Kiedy wieje wiatr, słychać tylko odgłosy natury. 

Miasteczko jest prawie niezamieszkalne. Ale pomimo izolacji i trudności, siedem osób upodobało sobie to miejsce i postanowiło spędzić tam resztę swojego życia. Przez to nie będziecie czuć sami podczas wizyty, ale uczucie spokoju i wyciszenia na pewno was nie opuści.

Ponoć spokój jeszcze więcej namacalny zimą, kiedy śnieg zasypuje domy, pozostałości zamku i całą dolinę, nadając atmosfery zawieszonej w czasie. 

Spacerując uliczkami można zobaczyć na zabytkowych murach liczne zdjęcia. Wszystkie opowiadają historię, jak trudne jest życie w tej małej wiosce. Wyobraźcie sobie, kiedy zimą pada śnieg – ze względu na swoją wysokość jest jeszcze bardziej  odizolowane od reszty świata.

Małe i wąskie uliczki nie pozwalają na wjazd pojazdów, a na placu, do którego można dotrzeć, dominuje mały kościół. Prawie każdy zakątek oferuje spektakularne panoramiczne widoki na dolinę. Można kontemplować krajobraz, który pozostał niezmieniony przez czas.

Miasteczko jest idealnym miejscem nie tylko dla tych, którzy kochają życie w bliskim kontakcie z naturą, ale także dla tych, którzy lubią ciekawe i nieznane szlaki. Po górach otaczających wyżynę poprowadzone są liczne ścieżki, więc i górołazi znajdą tu coś dla siebie.
Pisząc o Elcito nie sposób nie wspomnieć o Canfaito, który znajduje sie niedaleko miasteczka — jest to piękny las z kilkusetnymi bukami. 

Jeśli szukasz małych włoskich perełek do odkrycia lub po prostu chcesz uciec od zgiełku codziennego życia, Elcito będzie idealnym miejscem.  

Gdzie zjeść w Elcito?

W miasteczku znajduje się bar / sklep spożywczy, w którym można coś zjeść na świeżym powietrzu

Jak dojechać do Elcito?

Elcito to maleńka wioska. Nie ma dużo parkingów, w weekendy frekwencja jest wysoka. Najłatwiej dojechać od strony San Severino przez Castel San Pietro drogą nr SP2. Jest to jednak wąska droga.
Najlepiej zaparkować samochód na wyznaczonym u stóp Elcito parkingu, a potem ruszyć  krótkim szlakiem, by dotrzeć do centrum miasteczka. Istnieje również możliwość pozostawienia samochodu w wiosce, jeśli jest miejsce, ale można zaparkować tylko jedną godzinę.

 

Spodobał Ci się tekst? Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:

• Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
• Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę. 
• Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku. Codziennie nowe zdjęcia, inspiracje, ciekawe informacje. 
• Dołącz do mojej grupy Włochy po mojemu. 
• Śledź mnie na Instagramie @kalejdoskoprenaty!
• Otrzymuj ‚List z Włoch’ zapisując się na newsletter.

Pozdrawiam