Monte Lussari – malownicze miejsce w Friuli Wenecji Julijskiej

Monte Lussari to miejsce o niezrównanej urodzie — można stąd podziwiać czarujący naturalny krajobraz z wysokimi i ogromnymi szczytami, prawie sięgającymi nieba. To jedno z najpiękniejszych miejsc miejsce w Friuli Wenecji Julijskiej. Po prostu magia.

Monte Santo di Lussari lub Monte Santo di Lussari wznosi się na wysokości 1789 metrów nad poziomem morza, położone jest na styku Włoch, Austrii i Słowenii. To góra, która znajduje się w Alpach Julijskich na południe od Camporosso. Na szczycie góry znajduje się mała i malownicza wioska zbudowana wokół zapierającego dech w piersiach sanktuarium.

Trochę historii

Legenda głosi, że pewien pasterz w roku 1360 po utracie owiec zastał je klęczące w górach wokół krzewu sosny. Ku swojemu zdziwieniu zdał sobie sprawę, że pośrodku krzaka stała mała figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Zabrał ją sobą i przekazał proboszczowi parafii Camporosso, który zamknął ją bezpiecznie w szafie.

Figurka Matki Boskiej zamknięta w szafie nie chciała pozostać. Następnego dnia została ponownie znaleziona na Monte Lussari i ponownie z owcami dookoła i na kolanach. To wydarzenie miało miejsce kolejny raz, dopóki proboszcz nie poinformował o tym Patriarchę z Akwilei. Ten ostatni wydawał rozkaz budowy kaplicy, w której znaleziono mały posąg.

Obecnie nie ma już ruin oryginalnej kaplicy. Na jej miejscu w 1500 roku powstał kościół z obecnym chórem.

W 1786 r. Cesarz Austrii Józef II zabronił odprawiania jakiejkolwiek nabożeństwa w kościele. Sanktuarium zamknięto, wszystkie święte przedmioty zostały usunięte, a pielgrzymki zabronione.

W 1790 roku jego następca, jego brat Leopoldo, uznał zakaz za nieważny i statua Mari wróciła do swojego kościoła na Monte Lussari.

W 1807 roku piorun uderzył w dach i zniszczył drewnianą część kościoła, ale wierna społeczność odbudowała go w krótkim czasie.

W 1915 roku Sanktuarium znajdowało się na linii walki podczas pierwszej wojny światowej. 16 września 1915 została wystrzelona bomba, która spowodowała pożar, który zniszczył całkowicie świątynie. Zgodnie z rozkazem Ojca Pio, obecnego proboszcza małego sanktuarium, mały posąg został uratowany przez kustosza kościoła, Giovanniego Kravinę.Był przechowywany w prezbiterium Camporosso. Później został przewieziony do Villach, Klagenfurtu i Mariboru do Bazyliki Matki Bożej Łaskawej. We wrześniu 1920 roku został przeniesiony do kościoła pielgrzymów Świętego Krzyża w Dravogradzie. Dopiero 24 czerwca 1925 roku wrócił do małego kościoła na Monte Lussari, który w międzyczasie został odbudowany.

Również podczas II wojny światowej Sanktuarium pozostało zamknięte. Maryja ponownie znalazła schronienie w prezbiterium w Camporosso, gdzie pozostała do sierpnia 1943 roku. Dopiero 11 sierpnia 1945 roku została zabrana z powrotem do kościoła na Monte Lussari.

W 1960 roku obchodzono szóste stulecie sanktuarium i przy tej okazji kościół został odnowiony - rozpoczęto prace remontowe i restrukturyzacyjne całego sanktuarium oraz pobliskich budynków.

Jednak najbardziej znaczące prace restrukturyzacyjne miały miejsce z okazji Jubileuszu 2000 roku. Przeprowadzono różne prace konserwacyjne, w szczególności całkowitą restrukturyzację prezbiterium.

Monte Lussari zawsze było dla ludności słoweńskiej pierwszym i najważniejszym miejscem pielgrzymek.

Wewnątrz kościoła znajdują się słynne freski słoweńskiego malarza Tone Kralj. Wśród nich obraz przedstawiający Maryję Pocieszycielkę Uciśnionych, Zwiastowanie, Ucieczka do Egiptu, dwunastoletniego Jezusa w Świątyni, Maryję modlącą się pod Krzyżem i Koronację Dziewicy.
Tablica obok wejścia do małego XVI-wiecznego kościoła Madonny z Lussari opisuje to miejsce jako sanktuarium Trzech Ludów, które do dziś jest miejscem pielgrzymkowym dla wierzących z Włoch, Słowenii i Austrii oraz symbolem pokoju współistnienia.
Już w XVI wieku było miejscem spotkań pielgrzymów pochodzących ze wszystkich trzech wyżej wymienionych ludów. Dziś można go bez wątpienia uznać za Sanktuarium całej Europy.
Większość letnich pielgrzymek rozpoczyna się w czerwcu, a ostatnie odbywają się w pierwszą niedzielę października.

Sanktuarium otacza kilka budynków – typowe alpejskie chaty, a prawie wszystkie z nich to sklepy, w których można kupić pamiątki i dewocjonalia religijne.

Na górze znajduje się również wiele fajnych restauracji i kawiarni, w których można się zrelaksować i posilić. Kilka restauracji ma odkryte tarasy lub balkony z niezapomnianymi widokami.

Ponieważ była już pora obiadowa, postanowiliśmy zrelaksować się na jednym z balkonów z widokiem na Alpy. W ten piękny, pogodny dzień podziwialiśmy szczyty Alp Julijskich, podczas gdy świeży alpejski wietrzyk podekscytował nasz apetyt.
Zjedliśmy nasz posiłek w Locanda al Convento (Monte lussari 184; Telefono: 0039338 178 1133). Polecam rezerwować wcześniej, przede wszystkim w lecie. Lokale zapełniają się szybko!

Z Monte Lussari roztacza się zapierający dech w piersiach widok na dolinę Tarvisio i okoliczne wzgórza.

Nie zatrzymuj się tylko w centrum, wybierz się równiez na krótki spacer na szczyt góry Lussari, gdzie można podziwiać zachwycającą 360-stopniową panoramę otaczających gór.

Monte Lussari – jak się dostać?

Do sanktuarium można dojść pieszo malowniczym szlakiem Pielgrzyma (Sentiero del Pellegrino) wijącym się przez lasy Tarvisio lub kolejką linową z Camporosso.
Jeśli wybierzesz kolejkę linową - jazda oferuje absolutnie niebiański widok, który zapamiętasz na zawsze (koszt kolejki linowej wynosi 17 euro w obie strony, moim zdaniem trochę drogo, ale warto). Podróż kolejką zajmuje ok. jednaście minut.

Jeśli natomiast zdecydujesz się na spacer, wiedz o tym, że szlak Pielgrzyma jest bardzo ceniony wsród miłośników trekkingu, co onacza, że nie jest łatwy. Miłośnikom ambitnych szlaków nadmienię, ze szlak ma około 10 km i nie jest dla osób o słabym sercu.  Zaczyna się od Borgo Lussari na wysokości 858 m i podąża starą historyczną ścieżką religijną Pielgrzyma. Wzdłuż szlaku Via CAI 613 znajdziesz różne stacje Via Crucis (drogi krzyżowej). Dadzą ci trochę nadziei w chwilach rozczarowania.

Monte Lussari – gdzie zaparkować?

Z Tarvisio można dojechać tu drogą i zostawić samochód na parkingu przy kolejce liniowej, a następnie wjechać do góry.

Monte Lussari – co jest w tej wiosce takiego niezwykłego?

Wiele rzeczy! Po pierwsze jej rozmiar i ukształtowanie terenu. Mała wioska na szczycie wzgórza z przepięknym widokiem. Szczyty podziwiane stąd są prawdziwym widowiskiem. Można spędzać godziny na ich oglądaniu.

Monte Lussari zaspokoi pragnienia wszystkich — od bardziej aktywnych, którzy chcą się wspiąć na górę, po spokojniejszych, którzy wolą wjechać kolejką linową i spędzić kilka godzin na szczycie góry z pięknym widokiem i wspaniałym jedzeniem.

Pokój, który czujesz, kiedy tam jesteś, jest wyjątkowy. Spokój, piękno i widoki otaczają cię, nawet gdy jest tłoczno!
Dla miłośników narciarstwa stok Pampero zaczyna się na szczycie góry i oferuje jedną z najbardziej ekscytujących tras narciarskich w regionie. Zimą jest tutaj mnóstwo doskonale utrzymanych tras narciarskich różnego stopnia trudności.

Jest to jedno z moich ulubionych miejsc w Friuli-Wenecji Julijskiej. Moim zdaniem, trzeba chociaż raz tu przyjechać.

Pamiętaj jednak,że to alpejskie miejsce w najlepszym wydaniu. Na tej wysokości pogoda może się zmieniać z jednej sekundy na drugą, w ciągu kilku minut możemy doświadczyć ulewnego deszczu, gradu, silnych wiatrów oraz dramatycznych grzmotów i błyskawic.

A tak wyglada Monte Lussari zimą - zrobiłam zdjęcie zdjęciu wiszącemu na przystanku kolejki liniowej.

Spodobał Ci się tekst? Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie:

• Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
• Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę. 
• Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku. Codziennie nowe zdjęcia, inspiracje, ciekawe informacje. 
• Dołącz do mojej grupy Włochy po mojemu. 
• Śledź mnie na Instagramie @kalejdoskoprenaty!
• Otrzymuj ‚List z Włoch’ zapisując się na newsletter.

Pozdrawiam

Renata