środa, 20 lutego 2019

Wieża zegarowa w Wenecji

Najpiękniejszy widok w Wenecji? Wiem, że uwielbiacie punkty widokowe! Ja też! 
Do tej pory ulubionym moim widokiem na Wenecję z góry, był ten z dzwonnicy wyspy San Giorgio Maggiore. Teraz po wejściu na wieżę zegarową na placu Świętego Marka zgłupiałam. Nie wiem, który podoba mi się bardziej.

Prawie wszyscy są tak zajęci zwiedzaniem Bazyliki lub dzwonnicy, że nie zaglądają na wieżę zegarową.
Wieża zegarowa w Wenecji od ponad pięciuset lat czuwa nad miastem, wyznaczając czas z absolutną precyzją. 
Jest to jeden z najsłynniejszych zabytków architektury Wenecji.
Zaprojektował ją Mauro Codussi w latach 1496 – 1506 obok budynku Starej Prokuracji. W połowie XVIII wieku Giorgio Massari dołączył do niej wiele zewnętrznych elementów, podczas gdy w połowie XIX wieku przeprowadzono poważne wewnętrzne prace rekonstrukcyjne — zburzono drewniane schody i zastąpiono je metalowymi, rozebrano pokrycia z modrzewia i ołowiu, aby zastąpić je sklepieniem i marmurowymi płytami.

Na szczycie wieży dominuje dwójka pasterzy, zwanych Maurami z Wenecji, którzy wybijają godziny na dzwonie. Pierwszy, „stary” wybija godzinę dwie minuty przed czasem (co symbolizuje miniony czas), drugi - „młody” wybija godzinę dwie minuty po czasie (co symbolizuje przyszły czas).
Powyżej tarczy zegarowej znajduje się skrzydlaty Lew
a pod nim Madonna z Dzieciątkiem.  
Kiedyś obok lwa w sąsiedniej przestrzeni, znajdował sie Doge, ale został usunięty, gdy stracił władzę.

Decyzja o zbudowaniu nowego zegara publicznego sięga 1493 roku. Zegar został stworzony przez zegarmistrza Gian Carlo Rainieri w 1499 roku.
Po stworzeniu zegara Rainieri przeniósł się do wieży i był odpowiedzialny za jego dokładne funkcjonowanie.
Kiedy zmarł, wiele osób o różnym poziomie umiejętności go zastępowało, a po dwustu pięćdziesięciu latach zegar był w bardzo złym stanie. W 1752 roku Bartolomeo Ferracina, znany twórca zegarków, został zatrudniony do jego renowacji. To dzięki niemu, możemy podziwiać Trzech Mędrców, którzy wychodzą z wieży w dniu Objawienia Pańskiego i kłaniają się przed złoconym posągiem Matki Boskiej z dzieciątkiem.

Dziś wieżę zegarową zwiedza się z przewodnikiem. Można w ten sposób spojrzeć na skomplikowany mechanizm, który został stworzony przez G. Carlo Rainieri i udoskonalony przez samouka Bartolomeo Farracina. 
Zegar jest niezwykły: wykorzystuje mechanizm astronomiczny, który nie tylko pokazuje godziny, ale także pory roku, aktualną fazę księżyca i dominujący znak Zodiaku. 
Wspinaczka na wieżę nie jest zalecana kobietom w ciąży lub cierpiącym na klaustrofobię, ponieważ schody są wąskie i zwężają się coraz bardziej ku górze. Zrobiły na mnie duże wrażenie.

W 1857 roku konieczne były dalsze naprawy, a Giovanni Doria, ówczesny temperatur, dokonał dokładnego przeglądu koniecznych napraw budynku i mechanizmu. Wenecjanie zdecydowali, że chcą mieć wyświetlacz pozwalający odczytać godzinę w nocy. 
Zaprojektowanie zalecono Luigi De Lucia. Stworzył on dwa koła, które zaczely wyświetlać cyfry w oknach, którymi niegdyś przechodzili Mędrcy. I tak pod koniec XIX wieku zajaśniało w nocy światło w metalowych kółkach.

Kiedy tam byłam, usłyszałam dziwny hałas, który pojawiał się co pięć minut. Tak właśnie działa regulator minutnika. Było to niezwykłe uczucie, zostać wtajemniczonym w mechanizm zegara.
Nasza przemiła przewodniczka zwróciła nam uwagę na trójkątne ramki zwisające z sufitu. Te małe i mocne metalowe haczyki, zaczepione do kół numerycznych, umożliwiają łatwe rozłączenie oraz pociągnięcie z powrotem do wnętrza kół minutnika podczas dni Wniebowstąpienia, kiedy to Mędrcy są ponownie przywiązani do swojego koła (na podłodze) i wychodzą na zewnątrz. 
Przez pozpostałą część roku drewniane posągi są przechowywane wewnątrz wieży.

Są dwie twarze zegara, obie napędzane tym samym ruchem: Jedna z nich, wyszukana i dekoracyjna, wychodzi naprzeciw Pałacu Dożów i placu Świętego Marka, tak by Doża mógł się jej przyglądać (i przypuszczalnie wszyscy senatorzy i rząd z Pałacu). Druga była dla zwykłych ludzi, którzy mieszkali poza placem.
W dzisiejszych czasach zegar jest napędzany przez „ciężary”, które w rzeczywistości są kołami łańcuchów rowerowych, ciągniętych lub podnoszonych codziennie przez silniki elektryczne. Zrobiono tak, by biedny temperatur nie musiał codziennie zrzucać ciężarów i nakręcać ruchu zegara. Jest to jedyna z nowych części mechanizmu ubiegłego wieku (lata siedemdziesiąte), która została całkowicie zmodernizowana.
Gdy podążałam za naszą przewodniczką, byłam pod wrażeniem, jak to miejsce zostało  zaprojektowane funkcjonalnie.

Jedną z najlepszych części wieży na pewno jest dach, na którym można zobaczyć rzeźby Renesansowych Maurów, które na górze wyglądają na dużo większe, niż się z dołu. 
Wspaniale było podejść do nich bliżej i dostrzec różnicę w ich twarzach i pozach.
Wewnątrz ich nóg jest pręt, który obraca każdego z nich. Jeśli spojrzysz na główny mechanizm zegara, zobaczysz duże koło z nacięciami. Można również zauważyć podwójny kabel prowadzący do małego młotka na krawędzi dzwonu. Został on umieszczony w ramach mechanizmu w 1752 roku — to właśnie tym młotem Maurowie uderzają o północy każdej nocy — 132 ciosy.

 Plac Świętego Marka od zawsze był sercem Wenecji, siedzibą władzy politycznej i religijnej, centrum handlowym i miejscem spotkań w mieście. Zegar spełniał praktyczną rolę w tym, co było wówczas potężnym morskim imperium. Marynarze wyruszający w podróż polegali na tym niezwykłym mechanizmie, który pozwalał wybrać im najkorzystniejszy czas na wyjście na morze.
Od 1858 roku zegary wieży zegarowej na placu Świętego Marka stał się oficjalnym zegarem Wenecji — zgodnie z nim należało ustawiać wszystkie zegary w Wenecji.
Tak wyglądał Plac Świętego Marka przed budową wieży zegarowej.
W ciągu wieków ten niezwykły zegar przeszedł wiele renowacji, ostatnia zakończona została w roku 2006.

Jeśli chodzi o mnie, mogłabym przychodzić tutaj codziennie i patrzeć, patrzeć..
Jeśli ktoś nadal czuje ciągły niedosyt związany z podziwianiem panoramy Wenecji — koniecznie musi wejść na dzwonnicę na wyspie San Giorgio Maggiore, położonej na wprost placu świętego Marka.

GDZIE I JAK KUPIĆ BILETY NA WIEŻĘ ZEGAROWĄ W WENECJI?

Warto dokonać rezerwacji z wyprzedzeniem. 
Wstęp wyłącznie za rezerwacją, z przewodnikiem. Wstęp jest dozwolony od 6 lat. Pełny bilet: 12,00 €. Bilety ulgowe za 7,00 € przysługują:  
  • Dzieciom w wieku od 6 do 14 lat; 
  • uczniom i studentom w wieku od 15 do 25 lat; 
  • osobom towarzyszącym (maksymalnie 2) grupom dzieci lub studentów; 
  • osobom powyżej 65 lat; 
  • mieszkańcom i osobom urodzonym w gminie Wenecja; 
  • posiadaczom Karty Rolling Venice; 
  • kupującym bilety na Muzea Piazza San Marco lub Museum Pass;
  • kupującym bilety na Sekretne Trasy w Pałacu Dożów; 
  • członkom ICOM; 
  • personelowi Ministerstwa Dziedzictwa Kulturowego i Działań (MiBAC); 
  • posiadaczom karty Przyjaciela MUVE, 
  • posiadaczom specjalnej trasy "Ukryte skarby doży", 
  • posiadaczom ISIC - International Student Identity Card.
Jeśli kupisz bilet na wieżę zegarową, masz prawo do bezpłatnego wstępu(jednakże tylko w ty m samym dniu) do Muzeum Correr, Narodowego Muzeum Archeologicznego i Pomieszczeń Monumentalnych Biblioteki Marciana.Rezerwację przez internet można dokonać tutaj.

Dzielę się z Tobą moimi weneckimi ciekawostkami mając nadzieję, że cię zainspirują do samodzielnego poznawania jednego z najpiękniejszych miast na świecie. Dlatego zachęcam, abyś dołączył także do grupy Wenecja po mojemu - informacje, ciekawostki, porady... jedyna taka grupa w Polsce. Tylko dzięki temu nie przeoczysz niczego, co się pojawiło na blogu, ale przede wszystkim, otrzymasz mnóstwo dodatkowych informacji.

Mam nadzieję, że poczekacie na ciąg dalszy moich opowieści o Wenecji. Już teraz możecie przeczytać:


Spodobał Ci się tekst? Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie: 

  • Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
  • Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę. 
  • Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku. Codziennie nowe zdjęcia, inspiracje, ciekawe informacje. 
  • Dołącz do mojej grupy Włochy po mojemu.
  • Śledź mnie na Instagramie @kalejdoskoprenaty! 
  • Otrzymuj ‚List z Włoch’ zapisując się na newsletter. 

Pozdrawiam 


Renata
Share:
Pubblicato da a
Etichette: , , ,

Brak komentarzy

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)
© Kalejdoskop Renaty | All rights reserved.
Kalejdoskop Renaty