poniedziałek, 30 października 2023

Weneckie ciekawostki. Rosso Veneziano

Gdybym miała określić Wenecję jednym kolorem, bez którego nie wyobrażam sobie miasta, byłby to…?
Czerwony. 
Jeśli istnieje miasto sztuki, z którym kojarzy się ten kolor, to bez wątpienia jest to Wenecja. Historia, fortuna i bogactwo miasta od dawna są zabarwione na kolor czerwony.
Wenecka czerwień to jasny, ciepły pigment o ciemniejszym odcieniu szkarłatu, pochodzący z niemal czystego tlenku żelaza, typ hematytu. Już sama nazwa obiecuje coś specjalnego. To nie jest jakaś zwykła czerwień, bo w tym niezwykłym mieście nawet kolor ma swoją historię. 

Wenecka czerwień była symbolem życia i mocy. Wierzono, że może odstraszać czarownice, zarazy i choroby.
Kolor był używany w meblach i odzieży. Farbiarze tkanin byli podzieleni na trzy klasy: jedwabiu, sztruksu i płótna. Ich warsztaty były rozsiane po całym mieście i rozległych terenach zwanych „chiover”. Olśniewające kolory strojów, które nosiły damy i sędziowie podczas każdej świeckiej uroczystości, były uzyskiwane dzięki ściśle sekretnym przepisom. Tajemna nauka była zazdrośnie strzeżona i przekazywana tylko przez malarzy, farbiarzy, alchemików i wynalazców.
Wymyślano nawet przerażające historie, aby zastraszyć i trzymać z dala ludność od kotłów barwników. Ludowi wmawiano, że duch z latarnią w ręce nawiedza pralnie chemiczne. Z tych lęków pochodzi termin „szkarłatny” oznaczający „bezpodstawne lęki” (od Molmenti).

Sztuka ta została oddana pod nadzór konsulów i kupców -  rządzący chcieli, aby sztuka była zarezerwowana wyłącznie dla weneckich robotników. Wskazano miesiące na przygotowanie mieszanek „szkarłatu” i „cynobru” oraz zachowano czujność, aby kolor był idealny. W ten sposób powstała charakterystyczna wenecka czerwień. Od XVIII w. kolor ten zaczął bywać na tynkach wielu budynków, nawet jeśli w odcieniu ciemniejszym niż szkarłat; definicja „weneckiej czerwieni” sięga tamtych czasów i tego konkretnego odcienia.

Według historyków wenecka czerwień była czerwonym kolorem ziemi, często używanym we włoskich obrazach renesansu. Nazywano ją również sinopią, ponieważ najlepszej jakości pigment pochodził z portu Sinop w północnej Turcji. Był głównym składnikiem pigmentu zwanego cinabrese, opisanego przez XV-wiecznego włoskiego malarza i pisarza Cennino Cenniniego w jego podręczniku malarstwa Il Libro dell'Arte. Cennini zalecał mieszanie weneckiej czerwieni z cytrynową bielą w proporcjach dwa do jednego, aby malować odcienie skóry twarzy, dłoni i aktów.

Pierwsze odnotowane użycie czerwieni weneckiej jako nazwy koloru w języku angielskim miało miejsce w 1753 r. To wenecka czerwień była kolorem mundurów używanych przez armię brytyjską od końca angielskiej wojny domowej, aż do zastąpienia jej kolorem khaki w latach 90.

Wyrażenie wenecka czerwień nawiązuje również do serii czerwono-pomarańczowo-czerwonych kolorów używanych przez niektórych malarzy, takich jak Giorgione, Tintoretto i Tycjano. 
Oryginalny pigment weneckiej czerwieni jest używany już od czasów starożytnych.

Pierwotnie była to naturalna ziemia zawierająca od 15% do 40% tlenku żelaza. Od XVIII w. wenecka czerwień jest produkowana przez kalcynację mieszaniny siarczanu żelazawego i węglanu wapnia, w wyniku czego uzyskuje się zawartość 15-40% tlenku żelaza i 60-80% siarczanu wapnia. Jeśli udział tego ostatniego jest znaczny, może to spowodować problemy w pracach malowanych olejem. 
Czerwień wenecka stosowana jest jako pigment do farb olejnych i ściennych oraz jako barwnik do papieru. 
Kolorystyka farb sprzedawanych pod nazwą „Venecia rossa” jest zasadniczo czerwona, ale ze zmiennym odcieniem i nasyceniem, które może być od bardzo ciemnego do półciemnego i od niskiego do głębokiego nasycenia.

Oto współrzędne kolorów:
  • Trójka heksadecymalna #C80815 
  • RGB (r,g,b)(200,8,21) 
  • CMYK (c,m,y,k)(0,94,97,0) 
  • HSV (h, s, v) (0°, 84%, 84%)

Dzielę się z Tobą moimi weneckimi ciekawostkami mając nadzieję, że cię zainspirują do samodzielnego poznawania jednego z najpiękniejszych miast na świecie. Dlatego zachęcam, abyś dołączył także do grupy Wenecja po mojemu - informacje, ciekawostki, porady... jedyna taka grupa w Polsce. Tylko dzięki temu nie przeoczysz niczego, co się pojawiło na blogu, ale przede wszystkim, otrzymasz mnóstwo dodatkowych informacji.

Mam nadzieję, że poczekacie na ciąg dalszy moich opowieści o Wenecji. Już teraz możecie przeczytać:

Kopuła Bazyliki Santa Maria della Salute — nowy punkt widokowy w WenecjiWeneckie ciekawostki. Regata StoricaWeneckie ciekawostki. Różowe kolumny pałacu Ducale
Weneckie ciekawostki. Zaginiony kościół Santa Lucia.

Spodobał Ci się tekst? Teraz czas na Ciebie. Będzie mi miło, jeśli zostaniemy w kontakcie: 

  • Odezwij się w komentarzu, dla Ciebie to chwila, dla mnie to bardzo ważna wskazówka.
  • Jeśli uważasz, że wpis ten jest wartościowy lub chciałbyś podzielić się z innymi czytelnikami – udostępnij mój post – oznacza to, że doceniasz moją pracę. 
  • Bądźmy w kontakcie, polub mnie na Facebooku. Codziennie nowe zdjęcia, inspiracje, ciekawe informacje. 
  • Dołącz do mojej grupy Włochy po mojemu.
  • Śledź mnie na Instagramie @kalejdoskoprenaty! 
  • Otrzymuj ‚List z Włoch’ zapisując się na newsletter. 
  • A jeśli lubisz jak opisuje Włochy, to kup moją książkę

Pozdrawiam 


Renata
Share:
Pubblicato da a
Etichette: , , , ,

Brak komentarzy

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)
© Kalejdoskop Renaty | All rights reserved.
Kalejdoskop Renaty