Kurczaka przygotowuję średnio raz w tygodniu. Staram się go zawsze urozmaicać, żeby nie robić zawsze tego samego dania, ale przede wszystkim staram się, żeby był mniej smutny.
Jak powstało to danie?
Chciałam zrobić coś z nadmiarem winogron, które dostałam od sąsiada.
Cukier winogronowy oprócz tego, że nadaje potrawie słodką nutę, karmelizuje soki powstałe podczas gotowania mięsa. Zrozumiesz to, gdy podgrzejesz wszystko przed położeniem na stole. Mięso zawsze polecam przygotować wcześniej, rano lub dzień wcześniej, bo wszystko nabiera smaku w czasie odpoczynku. Udka możesz zastąpić pokrojonym na kawałki całym kurczakiem. Możesz też wybrać polędwicę wieprzową lub cielęcinę. Procedura jest taka sama, czasy mogą się różnić w zależności od wielkości mięsa. Zaznaczam, że jako że jest to pieczeń, nie ma w niej nic dietetycznego, więc jeśli jesteś na rygorystycznej diecie, ten przepis nie jest dla Ciebie.
Ten zachęcający i efektowny przepis na udka z kurczaka z winogronem i jabłkiem to jedna z wielu propozycji, które możesz wypróbować jesienią.
Pierś kaczki z miodem i pomarańczą to jedna z moich ulubionych wersji przygotowania kaczki.
Nie wymaga wiele pracy ani czasu gotowania, a do tego rozpływała się w ustach.
Idealny przepis, i odkąd go robię, inaczej piersi nie przygotowuję.
Zapraszam:-)
Dziś chciałabym Wam zaproponować przepis na roladki z kurczaka ze śliwką
zawijane boczkiem.
Roladki przygotowane w ten sposób są wyjątkowo
soczyste w środku.
Większość osób używa suszone śliwki, ja używam
świeżych. Przez to mięso, nie jest tak suche, a smak absolutnie
fantastyczny!
Składniki idealnie komponują się ze sobą, roladki
rozpływają się w ustach.
Roladki z kurczaka ze śliwką zawijane boczkiem
to danie, które przyrządzimy w mniej niż 30 minut.
Mogą być propozycją na obiad, kolację, jak i przekąskę – wszystko zależy od
formy podania.
Zapraszam ;-)
Jednym zdaniem: zaskoczyła mnie pozytywnie. Niesamowita wariacja na temat
carpaccio.
Prosta i szybka pasta z pieczonej, czerwonej papryki
wspaniale komponuje się z polędwicą wołową.
Danie proste w wykonaniu,
łatwe i ma w sobie całą gamę kulinarnych doznań.
Moją klasyką jest
ziołowe carpaccio ale czasem lubię odbiec od przepisów tradycyjnych.
Zapraszam
;-)
Pierwszy raz przepis na el lomo al trapo widziałam w programie kulinarnym we włoskiej telewizji.
El lomo al trapo to polędwica wołowa w skorupie soli owinięta w bawełnianą szmatkę i grillowana na żarze.
Od kiedy zobaczyłam, stwierdziłam, że muszę jak najszybciej skosztować.
Los sprawił, że długo nie czekałam i znalazłam restaurację gdzie go podają.
Kiedy już skosztowałam, byłam gotowa na eksperymenty, postanowiłam przygotować sama.
El lomo al trapo, czyli filet w bawełnie jest daniem kuchni Ameryki Południowej, między innymi Argentyny, Kolumbii i Peru.
W każdym z tych krajów następują drobne zmiany w przygotowaniu. Główną atrakcją jednak tego dania jest technika gotowania, która polega na zachowaniu naturalnych soków mięsa.
Geniusz połączenia z dobrym skutkiem dwóch technik: grillowania na żarze i pieczenia w skorupie soli.
Teraz gdy już zrobiłam to sama, moim zdaniem jest to jeden z najlepszych sposobów przygotowanie polędwicy wołowej oraz najciekawsza potrawa, jaką do tej pory jadłam, która w swojej prezentacji wygląda trochę prehistorycznie, ale sprawia to, że przez to jest spektakularna w wykonaniu.
Na boeuf bourguignon trzeba poświęcić ok. 3,5 godzin, przy czym te 3 to tylko czekanie aż się mięso upiecze. Boeuf Bourguignon to klasyka francuskiego smaku. Polecam jako danie główne na przyjęcie lub elegancką kolację. Niby taki przepis zupełnie zwyczajny, a jednak... mięso rozpływa się w ustach, smak połączonego bekonu, wołowiny, cebuli, wina i bulionu stwarza świetną harmonię. Jeżeli jeszcze nie robiliście wołowiny po burgundzku, to nie wiecie, co tracicie. Kluczem do sukcesu jest kupienie odpowiedniego mięsa. Wołowina musi być naprawdę bardzo dobrej jakości. Najlepiej na to danie nadaje się rostbef (antrykot), razówka lub krzyżowa. Mięso powinno być miękkie i stosunkowo jasne.
