Miasteczko leży w centrum słynnego Wybrzeża Amalfitańskiego, w regionie Kampania, na południowy-wschód od Neapolu i na zachód od Salerno.
Positano istniało początkowo jako zwykła wioska rybacka, dopóki wioska zaczęła cieszyć się dużą popularnością wśród pisarzy i artystów.
Amerykański pisarz John Steinbeck napisał w 1953 roku o Positano: „To wymarzone miejsce, które wydaje się nierealne, kiedy się je odwiedza. Realnych kształtów nabiera, dopiero kiedy się je opuści.”
Dziś to słynny nadmorski kurort, który zachował swój początkowy urok. Dodziś, jak ii w przeszłości pozostaje jednym z najbardziej pożądanych miejsc na miesiąc miodowy we Włoszech. Ja spodziewałem się wiele od Positano.
Dostałam to, co myślałam, ale i o wiele więcej. Przede wszystkim nigdy nie zapomnę emocji, kiedy zobaczyłam Positano po raz pierwszy.
Widok na miasto jest imponujący, pastelowe kolorowe domy, niepewnie ułożone jedne na drugim, jak kaskady na wznoszącym się wzgórzu. Prawdziwe dzieło sztuki.
Widok z tarasów tak ładny, że nieco surrealistyczny. Positano nie jest miejscem dla leniwych osób.
Positano to miasto schodów. Setki. Nie ma windy, ale co w drugim budynku jest bar lub restauracja, więc nie brakuje miejsc, gdzie można złapać oddech.
Widoki rekompensują wspinaczkę.
Myślę, że te zdjęcia Wam pokażą na tyle, że zrozumiecie mój zachwyt. Zapraszam ;-)
Widoki ze Ścieżki Bogów na Positano
Widoki ze Ścieżki Bogów na plaże
To co widziałam schodząc schodami do Positano ze Ścieżki Bogów
Widoki z plaży
I jak Wam się wydaje, to nie jest raj ?
3 komentarze
Bajecznie... aż chce się tam być!!! Teraz!!! Już!!!
oglądam zdjęcia i mam ciary, motyle w brzuchu :D
Byłam tu w maju 2023. Bajeczne miejsce. Wieczorem najpiękniej. Muszę tu jeszcze kiedyś wrócić, na dłużej.
Prześlij komentarz